Rozdział 42

- Boże! - Alice upuściła talerz na ziemię i klasnęła w dłonie. - Wróciłeś do Sereny!
Chris wpatrywał się w ekran telewizora i nie mógł uwierzyć własnym oczom.
- Chris tak się cieszę!  - Mama próbowała go przytulić, ale ją odepchnął.
- Nie wróciłeś do żadnej Sereny!
- To dlaczego się z nią całowałeś? - Wtrącił się James.
Chris rzucił mu pełne wyrzutu spojrzenie i wyszedł z pokoju. Zabrał kurtkę i pobiegł do samochodu. Kiedy walczył z kluczykami,  podbiegł do niego brat.
- Stary przepraszam, przesadziłem. Ale Olivia nie zasłużyła...
- Nie zdradziłem jej!
James posłał mu pytające spojrzenie.
- To co te zdjęcia robią w telewizji.
- Są wyrwane z kontekstu! - Chris ukrył twarz w dłoniach. - To Serena mnie pocałowała, gdyby pismaki zrobiły zdjęcie o minutę później widziały by że ją odepchnąłem. - Zrobił pauzę i zaśmiał się. - Zresztą pewnie je mają ale mój pocałunek z byłą lepiej im się opłaca.
James patrzył na brata z szeroko otwartymi oczami.
- Co teraz zrobisz?
- Jadę do Olivii, na pewno już to widziała.
Brat złapał go za ramię.
- Słuchaj nie możesz teraz do niej jechać jej ojciec jest w domu, wszystko się wyda i tylko pogorszysz sytuację.
Chłopak pokiwał głową.
- To co mam zrobić pewnie jest wściekła.
- Może ja do niej pojadę.
Chris spojrzał na niego podejrzliwie.
- Niby po co?
- Wyjaśnię jej wszystko.
Chłopak patrzył na niego przez chwilę i zmarszczył brwi.
- Co ty kombinujesz James?
- Chcę ci pomóc!
- Dobra, zapomnij. Popadam w paranoję. Zadzwonię do niej, a jutro w centrum wszystko jej wyjaśnię.
James poklepał brata po ramieniu i oboje weszli do domu.


Robin patrzył w ekran telewizora i nie mógł uwierzyć w to co widzi. Chris całował Serenę we Włoszech. Co on sobie wyobrażał? Tata siedział na kanapie i był zadowolony, że wreszcie wie z kim spotyka się jego były bramkarz, ale jedna osoba wcale nie była zachwycona tą wiadomością. Jego siostra. Od razu po wiadomościach pobiegła do pokoju i zamknęła się w nim. Dziękował Bogu, że ojciec nic nie zauważył. Postanowił pójść do niej, a jutro raz na zawsze nauczyć Chrisa, że nie może krzywdzić jego siostry. Podniósł się z miejsca i ruszył schodami na górę. Zapukał lekko do drzwi siostry.
- Zostaw mnie w spokoju! - Usłyszał, ale mimo to wszedł do środka.
- Olivia posłuchaj...
Jego siostra leżała na łóżku tyłem do niego i ściskała poduszkę, która kiedyś pomagała jej zasnąć, jak miała koszmary.
- Idź sobie Robin. - Powiedziała przez łzy.
Usiadł obok niej i położył rękę na jej ramieniu,
- Siostra wiem jak to brzmi, ale proszę cię nie przejmuj się.
- On mnie oszukał. Rozumiesz? Nie wiem po co tu wrócić, ale na pewno nie do mnie.
Robin wziął głęboki oddech i położył się obok niej.
- To co zrobił jest podłe, ale obiecuję ci ze jutro to wyjaśnię.
Odwróciła się do niego tak, że teraz mógł zobaczyć jej zapłakane oczy.
- Niczego nie będziesz wyjaśniał. Nie chcę go widzieć i ty tez się z nim nie spotkasz.
Robin pokręcił głową.
- Jesteś pewna? Ty poszłaś do Lily.
- Bo nic nie zrobiłeś, jakbyś ją zdradził pierwsza bym cię zabiła. Już miałam jednego takiego co mnie zdradzał nie chcę więcej.
- Dobrze, zrobisz jak zechcesz, a ja będę cię wspierał.
Uśmiechnęła się do niego i przytuliła mocno,a on objął ją swoim ramieniem.
- Mówiłeś, że nigdy nie zastąpisz mi Johna. - Podniosła na niego oczy. - Gdyby cię teraz widział byłby dumny.
Chłopak uśmiechnął się do niej i oboje spojrzeli na telefon Olivii, który właśnie zaczął wibrować. Podniosła się i spojrzała na wyświetlacz.
- To Chris. - Wyjaśniła i wcisnęła czerwoną słuchawkę.


- Już tydzień się do mnie nie odzywa,a jak przychodzę do centrum zawsze gdzieś ucieka!
James słuchał brata przez telefon i siedział na biurku w gabinecie.
- Pogadam z nią dzisiaj, obiecuję. Przekonam ją żeby się z tobą spotkała.
- Jeśli jej nie przekonasz, za dwa dni mam samolot.
Chłopak pokiwał głową i przygryzł dolną wargę bo Olivia weszła do środka.
- Słuchaj muszę kończyć, dam ci znać. - Odłożył telefon, a Olivia spojrzała na niego ze skrzyżowanymi ramionami.
- Jeśli to Chris to daj mu znać, że nie chcę do widzieć.
James przewrócił oczami i zeskoczył na ziemię.
- Posłuchaj on tego nie zrobił. Kocha cię, a te zdjęcia są...
- Wyjęte z kontekstu. Tak wiem. Ale to nie zmienia faktu, że się z nią całował.
- On chce z tobą porozmawiać!
- Ale ja nie chcę!
- Jeśli tego nie zrobisz wyleci za dwa dni i już tu nie wróci.
Dziewczyna zatrzymała się przy wyjściu. Nie mogła pozwolić, żeby wyjechał bez żadnego słowa. Musiała wiedzieć co ma do powiedzenia mimo, że wcale nie chciała tego słuchać.
- Dobrze. - Odwróciła się do Jamesa,a ich oczy się spotkały. - Niech przyjdzie jak wszyscy skończą pracę.
- Świetnie, czekaj na niego na największym zadaszonym boisku.
Pokiwała głową i wyszła na korytarz. Oparła się o ścianę i wzięła głęboki oddech. Kochała Chrisa,ale nie widziała dla nich większego sensu. Musiała to zakończyć. Postanowiła, że zrobi to dzisiaj.
Czas do wieczora minął jej dość szybko, miała trochę pracy. Jeden z juniorów złamał nogę na treningu, a inny z grupy wyżej zrobił coś z barkiem. Po pracy odwiesiła kitel i ruszyła na boisko. wyszła z tunelu i zobaczyła go. Stał do niej tyłem i wpatrywał się w światła boiska. Wzięła głęboki oddech i podeszła bliżej. Odwrócił się kiedy ją usłyszał.  Stali tak przez chwilę, dzieliło ich dobre kilka metrów.
- Nie podejdziesz bliżej? - Zapytał.
- Boję się, że jeśli stanę obok ciebie to nie będę mogła powiedzieć tego co chcę.
Uśmiechnął się blado.
- Nie zdradziłem cię. Wiem jak to wygląda, ale zdobyłem coś żeby ci to udowodnić. - Podszedł do niej i wyciągnął telefon. - Zobacz to wideo.
Wzięła od niego komórkę i włączyła wideo. Serena podchodziła do Chrisa i nagle pocałowała go namiętnie. Po chwili odepchnął ją i wykrzyczał ,że ma dziewczynę. Spojrzała na niego i oddała telefon.
- Musiałem się trochę natrudzić, żeby zdobyć to nagranie.
- Chris, nie zdradziłeś mnie. Wiem, teraz już wiem. Ale to chyba między nami niczego nie zmienia.
Spojrzał na nią z wyrzutem.
- Kocham cię. - Powiedziała błagalnie. - Ale nie mogę z tobą być, ja nie dam rady. Nie chcę mieszkać we Włoszech, nie chcę widzieć cię w telewizorze tylko przy mnie. Dlatego najlepiej będzie jeśli to zakończymy.
- To?! - Krzyknął. - To czyli co? Chcesz zakończyć związek ze mną chociaż mnie kochasz? Posłuchaj kocham cię! Rozumiesz?
- Obawiam się, że nasze kocham cię już nic tutaj nie zmieni. - Zaczęła odchodzić,ale jego krzyk ją zatrzymał.
- Zostaję!
Odwróciła sie do niego i posłała pytające spojrzenie.
- Zostaję tutaj. Przyjechałem, żeby ci o tym powiedzieć. Miałem zaprosić cię na kolację i zrobić niespodziankę,ale wyskoczyła ta sprawa z pocałunkiem.
- Jak to, przecież miałeś leciećza dwa dni.
- To była podpucha żebyś się ze mną spotkała. Nie podpisałem kontraktu.
- Ale to było twoje marzenie!
- Ty jesteś moim marzeniem i byłem idiotą, że cię zostawiłem.
Patrzyła na niego i nie widziała co ma powiedzieć.
- Chcesz wiedzieć jak bardzo cię kocham? Mogę to nawet wykrzyczeć. Kocham Olivię! - Krzyknął na całe boisko.
Podbiegła do niego i zakryła usta dłonią.
- Cicho. - Powiedziałą przez śmiech.
- Już nigdy cię nie zostawię. - Powiedział, a ona ujęła twarz w dłonie i pocałowała czule. Podniósł ją na ręce i stali tam tak jeszcze długi czas.